Over spiegels, geven en thuiskomen bij jezelf. Soms geef je ruimte, liefde, aandacht, tijd — maar ergens vanbinnen voel je: eigenlijk heb ík dit nodig.

Dat je anderen steeds geeft wat jij heimelijk zelf verlangt, is geen fout. Het is een uitnodiging tot thuiskomen. Want jouw buitenwereld weerspiegelt immers jouw binnenwereld. Niet als straf of truc, maar als een zachte herinnering aan wat in jou gezien wil worden.

Het spiegelprincipe

Wat je geeft aan een ander — bewust of onbewust — is soms precies wat je jezelf niet kunt of durft te geven.

Je zorgt voor een ander, omdat je zelf gezien wil worden.
Je troost, omdat je je eigen verdriet niet eerder ruimte gaf.
Je stelt andermans behoeften boven die van jou, omdat je jezelf nog niet volledig waard acht om te ontvangen.

Dat is geen zwakte. Dat is wijsheid-in-wording. De uitnodiging is niet: stop met geven. Maar wel: begin met jezelf geven wat jij zó makkelijk aan een ander schenkt.

De natuurlijke stroom van Goddelijke Liefde herinnert je eraan dat échte zorg, kracht en aanwezigheid ontstaan wanneer jij eerst jezelf erkent als waardevol, als heel, als belangrijk. Vanuit die bedding kan jouw liefde stromen zonder jezelf te verliezen.

Oftewel: pas als jij eerst de bedding bent voor jezelf, kan jouw geven écht helend, zuiver en in balans zijn. En dat voelt totaal anders. Dan geef je vanuit overvloed — niet vanuit een onzichtbare honger.

Mini-oefening: Draai het om

Neem een moment. Sluit je ogen. Adem in. En vraag zacht:

“Wat geef ik vandaag aan een ander, wat ik eigenlijk zelf nodig heb?”

Laat het antwoord komen zonder oordeel.
Misschien is het rust, misschien is het bevestiging, of misschien is het gewoon: even niet hoeven zorgen.

En vervolgens: Geef dit aan jezelf. Eerst jij.
Niet morgen, niet ‘als het uitkomt’, maar nu, vandaag.

Decree: IK BEN eerst

Je kunt deze decree innerlijk of hardop zeggen, bijvoorbeeld ’s morgens als je opstaat:

IK BEN de Liefde die ik zó graag geef.
IK BEN de stroom die eerst in mij wordt vervuld.
IK BEN de Wet die mij uitnodigt om te ontvangen, vóórdat ik geef.
IK BEN het Zelf dat zichzelf niet langer overslaat.

Adem in, adem uit…. en start je dag. Als het nodig is, herinner je jezelf gedurende dag nog eens aan deze woorden (of beter nog: spreek ze vaker uit!).

Praktische tips

• Zet een wekker: Plan drie keer per dag 3 (of 5, of 10) minuten puur voor jezelf. Gewoon zitten. Voelen. Zijn.
• Gebruik een spiegelvraag: Elke keer dat je iets voor een ander doet, vraag jezelf: “Heb ik dit vandaag ook aan mezelf gegeven?”
• Kies (tenminste) één liefdevolle daad per dag voor jezelf. Maak het klein: een kop thee in stilte, een affirmatie uitspreken, een grens aangeven.
• Herschrijf je dagplanning: Zet jouw behoefte bovenaan — niet onderaan de to-do list.
• Werk met een pendel of meditatie om te voelen: Waar stroomt jouw energie naartoe — en waar mag het terugkeren?

Voelt zo’n omkering spannend?

Of egoïstisch? Of raar? Of alsof je iemand tekortdoet als je ‘nee’ zegt, en ‘ja’ tegen jezelf?

Realiseer je dan dit: Als jij jezelf tekortdoet om een ander te geven, geef je in wezen niemand écht wat hij of zij nodig heeft. De ander niet en jezelf ook niet.

Echt geven begint bij overvloed van binnenuit.

En als je er zelf niet uitkomt…

Als die innerlijke omkering niet makkelijk voelt voor je, of je vaag voelt dat er iets wringt, maar nog niet waar of hoe, of als schuldgevoel de kop opsteekt zodra je maar dénkt aan eerst voor jezelf kiezen… Dan mag je je laten begeleiden. Niet omdat er iets ‘mis’ is met je, maar omdat je het waard bent om thuis te komen — in jezelf.

Wil je een coaching sessie in afstemming op het Veld van Bron, of gewoon even afstemmen? Voel je welkom. Je hoeft het niet alleen te doen.

Jij eerst. Dat is geen egoïsme.
Dat is leven vanuit je Ware Essentie. En dáár begint de echte stroom.